Na de marathon van Oldebroek hield ik een aantal dagen rust, even de batterij weer opladen na een ontzettend zware 100 km marathon. 100Km op de mountainbike is toch echt een vak apart dat merkte ik wel tijdens de wedstrijd.
Op 29, 30 Maart en 1 April (Nee geen grapje dit keer) Stond ik aan de start van de oudste Spaanse Mountainbike meerdaagse, de Volcat in Igualada net buiten Barcelona.
Na de wedstrijd van Oldebroek had ik de fiets geüpgraded met een Quarq XX1 wattagemeter.
Zo kan ik tijdens trainingen en na wedstrijden beter de rit evalueren met de trainer om zo beter te kunnen trainen. Voor de aankomende etappe’s in Spanje was het vooral ervaren en uitlezen van de gegevens van de wattagemeter en daar voor nu vooral van leren.
Speciaal voor deze wedstrijd nieuwe banden van Vittoria gemonteerd, wederom de Peyote, voor mij de beste band voor de marathon. Een stevig band met een lage rolweerstand en enorm veel grip voor onverwacht technische passage’s en een setje met de Mezcal voor de nog snellere laatste etappe.
Woensdagochtend vroeg vertrokken ik samen met Thom Bonder en onze verzorgers richting Barcelona, daarna zouden we met de trein verder reizen naar El Bruc. Een heel klein dorpje op 15 min rijden met de auto van Igualada was dit een ideale verblijfplaats voor de wedstrijd.
Snel nadat we aankwamen de fietsen in orde gemaakt en nog even losgereden voordat de echt wedstrijd begon. Op en neer naar Igualada om te kijken waar de start was en of de afstand op de fiets te overbruggen was voor of na de wedstrijd.
Het aantal kilometers was niet het probleem maar wel een berg die ons pad kruiste, dat maakte het net te lang om voor de wedstrijd op de fiets richting de start te gaan.
Op donderdag besloten we nog een etappe te verkennen dit werd de 2de etappe omdat deze het langste was en naar verwachting de meest technische etappe en daarmee de zwaarste, zo hadden we een kleine voordeel tijdens de wedstrijd en hoopte we op moeilijke passage’s iets beter voor de dag te komen.
Na het trainen de fietsen helemaal in orde gebracht voor 3 dagen racemode’s. Poetsen, smeren, afstellen, stuurbordjes monteren en er voor zorgen dat alles 100% in orde was.
Etappe 1: 62 Km, 1600Hm.
De eerste etappe, het was een prachtige ochtend nog wel een beetje fris, maar dat zou na de start snel veranderen, de temperatuur zou oplopen tot 23 graden dus dat was geen straf. Tijdens het warm rijden verkende we de startstrook, ik stond opgesteld in het 3de startvak en moest een flinke inhaalslag maken om voorin het veld te komen. Met startnummer 112 (Hopelijk zou ik dit noodnummer niet nodig hebben) stond ik erg ver van achteren maar ik ging mijn best doen om zover mogelijk te kunnen eindigen de eerste etappe.
Bij de start om 10:00 uur was het meteen volle bak. De kopgroep reed al met een behoorlijk tempo weg en een grote groep tussen de kop en mij dacht eerder dat het een toertocht was dan een wedstrijd. Al slalommend reed ik tussen de andere renners door en passeerde voor de eerste afdalingen zeker al 30 man. Op volle snelheid en met geluk dat ik niet de enigste renner was die ook naar voren wilde rijden reden we richting de eerste 30 renners. Bij het opdraaien van de gravelpaden ging het tempo nogmaals omhoog en goed in het wiel rijden was haast onmogelijk door de wind en de smalle paden. De eerste 15 km hing ik echt op een elastiek maar bij de eerste beklimming moest ik toch echt genoegen nemen met de 2de groep.
Een lange vals platte klim waar ook in de 2de groep het tempo erg hoog gehouden werd reden we op weg richting de eerste afdaling van de wedstrijd. Een kort sprintje werd gewonnen door degene met de minste techniek. In een te laag tempo reden we naar beneden maar gelukkig konden we met eental renners in een bocht hem toch passeren, we hadden weer vrijbaan. Lange rechte gravel paden wisselde zich af met diverse technische afdalingen of draai en keer stukken tijdens deze eerste dag.
Onderweg was het genieten van zowel het uitzicht als van het parkoer zelden zulke mooie paden gereden tijdens een wedstrijd. Richting de finale waren we nog met 4 man op pad, ondanks dat het een relatief korte etappe was met weinig hoogtemeters was ik nu al aardig gesloopt maar ook in de finale moesten we scherp blijven.
Elke seconden telt in een etappe koers en wilde echt mijn best doen om zo dicht mogelijk bij de top 25 te eindigen. Met de 3 andere renners op sleeptouw en af toe dwong ik ze om ook wat kopwerk te verrichten reden we naar de streep toe. Nog even een sprintje eruit persen om de volgende dag toch verder vooraan te staan. Ik eindigde uiteindelijk als 39ste deze dag.
Sportvoeding:
5x 500ml
BYE! Endurance Booster.
2x
OTE Energy Gel Caffeine.
1x
BYE! Endurance Bar.
1x
BYE Energy Shot.
1x
Maxim 40% Protein Bar.
1x 500ml
Berry de Mey Casein Plus.
Etappe 2: 74km, 1900Hm.
Nadat ik in de eerste etappe als 39ste gefinisht was mocht ik gelijk door naar het eerste startvak.
Dit maakte het veel makkelijker om de aansluiting te maken met de kopgroep en ik hoopte deze dag zo lang mogelijk de aansluiting te houden met de kopgroep.
Direct na de start sloot ik aan op de 2de rij, ik probeerde zoveel mogelijk mijn plek te verdedigen maar door de hectiek was dit erg lastig. Gelukkig kon ik nog wel voor een valpartij blijven en draaide als 15de de gravelpaden op. Gelijk ging het tempo omhoog en schoven diverse renners weer naar voren toe. Wederom probeerde ik mijn positie te verdedigen maar daar had ik erg veel moeite mee en het koste veel energie om bij te blijven. Zoveel energie dat ik voor mezelf op een onverklaarbare manier onderuit ging op een recht stuk .
Helaas nog hard ook, op de een of andere manier schoot mijn voorwiel weg en kreeg dit niet meer gecorrigeerd, ik maakte een enorme schuiver, gelukkig geen materiaal schade, een flinke schaafwond op been, knie en heup en ook mijn elleboog was redelijk beschadigt. Snel stapte ik snel weer op. De benen waren ook ontploft en ik kreeg geen tempo meer gevonden aansluiten met andere renners koste veel moeite en vervolgens moest ik ze toch laten gaan. Ik koos mijn eigen tempo in de hoop weer een ritme te kunnen draaien, maar met het zwaarste stuk nog voor de boeg zou ik het ritme waarschijnlijk niet meer vinden.
Vele korte steile klimmetjes die snel weer een afdaling werden, geen echt lange stukken waar je tempo kon blijven draaien. Het
was eerder een explosieve Cross Country wedstrijd maar dan over een lengte van 70 km. Gelukkig had ik nog wel baat aan de verkenning van een aantal dagen eerder en kon ik rekening houden met wat er komen ging.
De wind wakkerde langzaam steeds meer aan, van windkracht 4 bij de start reden we het laatste stuk terug naar Igualada met de wind vol op kop met windkracht 8.
Toen ik aankwam bij de finish was alles al afgebroken, niet omdat ik er zolang over gedaan had maar omdat de wind enorm veel schade kon aanrichten waardoor alles uit voorzorg was afgebroken.
Direct nadat ik gefinisht was doorgereden naar de EHBO, daar heb ik mijn wonden laten schoon maken. Een enorme teleurstelling zeker als je goed wilt presteren, maar het was helaas niet anders. Nadat ik terug was in het huisje snel gedoucht en op bed gaan liggen, ik was kapot.
Terwijl mijn verzorger de fiets nakeek en in orde bracht voor de laatste etappe, ook al was het nog de vraag of ik wel van start zou gaan, sliep ik op bed verder, de dag had enorm veel energie gekost, ik liet het gaan en probeerde zoveel mogelijk rust te pakken.
Sportvoeding:
6x 500ml
BYE! Endurance Booster.
1x
BYE! Energy Shot.
1x
BYE! Endurance Bar.
2x
OTE Energy Gel Caffeine.
1x
OTE Energy Gel.
1x
Maxim 40% Protein Bar.
1x 500ml
Berry de Mey Casein Plus.
Etappe 3: 38km, 900Hm.
De wekker ging om 6:00 uur. Ik stapte uit bed en het verbaasde mij dat alles nog soepel aanvoelde, ik ging naar het ontbijt en besloot gewoon weer van start te gaan voor de laatste etappe.
De start was hetzelfde als de eerste dag en ik probeerde wederom zoveel mogelijk plaatsen goed te maken en vooraan me te rijden. Maar op dezelfde klim als de vrijdag moest ik toch lossen en reed mijn eigen tempo door. Met een grote groep reden we verder, naar wat ik vooraf nog niet wist maar de echte technische etappe was vandaag. Lange single-tracks op hoogte met grote afgronden aan beide zijde’s.
Het was genieten op grote hoogte en kon goed mee met de technische mannen. Dit probeerde ik natuurlijk zo lang mogelijk vol te houden.
Op weg naar de verzorging werd ik in de afdaling toch gelost en reed ondertussen iedereen zo’n beetje alleen. Gelukkig kon ik een hoog tempo blijven rijden, ik kon zo langzaam aan weer wat renners passeren maar lag al wel op een aardige achterstand.
Na de verzorging ging het feestje gewoon door, bikepark’s afdalingen tussen de rotswanden en een grote rotswand afrijden op weg terug naar Igualada, het was helaas wel een korte etappe en iedereen had het tempo er goed inzitten want de snelste was al binnen 1,5 uur alweer binnen.
Op een kleine 20 min achterstand rolde ik dolgelukkig over de streep, blij dat ik toch deze laatste etappe had gereden.
het was genieten, een pijnlijke ervaring met het Spaanse gravel en weer een prachtige ervaring opgedaan in een meerdaagse wedstrijd.
Ik kon deze wedstrijd niet afsluiten met een mooie eind uitslag maar wel met een tevreden gevoel, op weg naar nog grotere wedstrijden die dit seizoen.
Sportvoeding:
3x 500ml
BYE! Endurance Booster.
1x
OTE Energy Gel Caffeine.
1x
BYE! Endurance Bar.
1x
Maxim 40% Protein Bar.
1x 500ml
Berry de Mey Casein Plus.
